روزنوشت های من: گزاره ها ...

روزنوشت های من :

گـــــــــــــــــــــــــزاره هـــــــــــا ...

چه سود ...

آری ... زندگی به مویی بند است ... حسین عباسی در عنفوان جوانی درگذشت ... آن هم در شرایطی که مدت زیادی از ازدواجش نمی گذشت و یک فرزند خردسال هم داشت ... به راستی فقر چیز بدی است ... خیلی بد ... متاسفانه این فقر، خیلی مواقع، قدرت تفکر را از انسان سلب می کند ... اگر آن راننده نگون بخت پیکان، فقر نداشت احتمالاً مغزش خوب کار می کرد ... سر صحنه تصادفش با پژو ... و خسارتی که وارد کرده بود ... می ایستاد ... تا در راه فرار، جان انسانی را نگیرد ... همسری را بیوه نکند ... بچه ای را یتیم نکند ...

قصد داشتم راجع به حسین مطلبی بنویسم ... از زندگی اش بنویسم ... از زندگی سختش ... از مشقت هایش ... از این اواخر حتی ... شنیده بودم به کمیته انضباطی فدراسیون احضار شده ... شنیده بودم محروم هم شده ... اما بنا بر دلایلی پشیمان شدم ... تصمیم گرفتم ننویسم ...

اما این چند روز تا به حسین فکر می کنم ناخودآگاه به یاد شعر زیر می افتم:

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود ...

زنده را تا زنده است قــــــــــــدرش بــدان
ورنه بر روی مزارش کوزه گل چیدن چه سود ...

جانی بود که رفت ... خدایش بیامرزد
 

---

 

ناکامی پشت ناکامی ...

این روزها بازار ناکامی ها داغ ِداغ است ... ملی پوشان کشورمان در قالب تیم تهران در مسابقات شطرنج قهرمانی شهرهای جهان، حتی نتوانستند از مرحله گروهی مسابقات صعود کنند! این در حالی بود که طبق آیین نامه مسابقات، 16 تیم از جمع 22 تیم حاضر، به مرحله دوم مسابقات صعود کردند. ضمناً برای برخی، ثبت نام استاد بزرگ احسان قائم مقامی در مسابقات بین المللی زوریخ سوئیس جای سوال داشت. چرا که وی با تیم تهران در مسابقات شهرهای جهان در حال رقابت بود و در صورت صعود به مرحله بالاتر وی عملاً یا نمی توانست در مسابقات سوئیس شرکت کند یا اگر شرکت می کرد، تیم تهران بدون قائم مقامی به مسابقات ادامه می داد ... به هر حال قائم مقامی (2572) که در دورهای اول و دوم بازی های مطلوبی را از خود به نمایش گذاشته بود، در دور سوم در برابر حریف بی عنوان اوگاندایی با درجه 2222، هرچه تلاش کرد، نتوانست برتری قابل ملاحظه اش را به برد برساند و در نهایت تهران بجای 4-0 با نتیجه 3.5-0.5 کامپالا را برد و و تنها به خاطر 0.5 امتیاز ناقابل، از صعود به مرحله بالاتر بازماند ... قائم مقامی هم برای اجرای پلن بی، بلافاصله راهی سوئیس شد ... همین ...

---

 

این نام نیک است که می ماند ...

دلم می سوزد ... در کمال ناباوری فدراسیون شطرنج بازهم زمان مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور را در یکی از سردترین ماه های سال و در ایام تحصیلی اعلام نمود ... متاسفم ... آئین نامه اینجا است ...

سال ها مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور خارج از ایام تحصیلی یا در تعطیلات تابستان برگزار می شد یا در تعطیلات نوروز ... اما یکی-دو سال اخیر، مسابقات در فصل زمستان برگزار شد که هم بازیکنان، هم خانواده هایشان و هم مربیانشان دچار مشکلات فراوانی شدند ...

از آن جا که مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیای سال آینده در تیرماه (و البته در ایران) برگزار می شود، این بار فدراسیون نه بهانه برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا در فروردین ماه را داشت و نه بهانه ایجاد زمانی برای برگزاری اردوی آمادگی نمایندگان کشورمان برای حضور در آن ...

در این سال های اخیر، خانواده ها و مربیان به این موضوع و همچنین لغو مسابقات دست گرمی و البته بسیار ارزشمند فجر نوجوان اعتراضاتی داشتند ... چندین نقد دلسوزانه همچون نقدی بر تاریخ قهرمانی رده های سنی کشور [لطفاً حتماً آن را بخوانید] نگاشته شد ... و حتی در نظرسنجی که سال گذشته انجام پذیرفت قریب به 85 درصد از اهالی شطرنج، زمان برگزاری مسابقات را نامناسب دانستند ...

به راستی دلیل این گونه تصمیمات چیست؟

گناه این بچه های بی گناه و طفل معصوم چیست که باید بلافاصله پس از ایام امتحانات، بدون آمادگی فنی و ذهنی مناسب وارد مسابقات شوند؟ آن هم در مهمترین و سرنوشت سازترین مسابقه سالشان یعنی قهرمانی کشور ... بماند که تاریخی که امسال اعلام شده ظاهراً با امتحانات برخی دانش آموزان نیز همزمان است!!

غفلت یک بار ... غفلت دو بار ... غفلت سه بار!!؟

سوالی ذهنم را به خود مشغول کرده است ... همانطور که می دانید این زمان خاصی که فدراسیون روی آن اصرار دارد با امتحانات دانشجویان همزمان است و از آن جا که اکثر بازیکنان مدال آور از شاگردان مربیان جوان و بی ادعای کشورمان هستند (که به طبع در حال تحصیلند) آیا برگزاری مسابقات در این ایام خاص و آن هم به صورت همزمان، به نفع افراد یا گروه خاصی است که این قدر روی آن پافشاری می شود!؟

و سوالی مهم تر ...

آیا آرامش و رفاه حال بازیکنان و خانواده هایشان برای فدراسیون اهمیت دارد؟

یادش به خیر ... در دوره های قبلی، یک بار زمان مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور در بهمن ماه اعلام شد اما رئیس وقت فدراسیون که گوش شنوایی نسبت به انتقادات وارد و سازنده داشتند، پس از بررسی جوانب، شخصاً آن را لغو و به فروردین ماه موکول کردند. برخی، نتایج درخشان آن فدراسیون را به خوش شانسی رئیسش نسبت می دادند اما بنده می گویم خیر، همین رفتار ایشان و احترام به خرد جمعی بود که موجب کسب نتایج درخشان و بی سابقه در تاریخ شطرنج کشورمان شد ...

به راستی این نام نیک است که می ماند ...