یادداشت سردبیر: روزی که به نروژ باختیم

یادداشت "رضا مهدی پور" راجع به تنها روز تلخ المپیاد جهانی 2016

یادداشت مدیر: روزی که به نروژ باختیم ...
ناگفته ای از المپیاد جهانی شطرنج باکو

بله، طبیعتاً در کنار ده ها اتفاق خوش و به یادماندنی در باکو، شاهد برخی رخدادهای نامیمون نیز بودیم.

1- قصد نداشتم وارد این موضوع شوم چرا که معتقدم این گونه حواشی بهتر است در سکوت و در داخل خانواده حل شود. به اعتقاد بنده فدراسیون نباید اجازه می داد این موضوع رسانه ای شود اما حالا که رسانه ای [اینجا، اینجا و اینجا] شده باید بگویم که تیم ملی کشورمان در باکو در حالی که در شرایط بسیار مطلوبی قرار داشت در آستانه ی دیدار حساسش در برابر نروژ بر سر چیدمان دچار حاشیه ی عجیب و بی موقعی شد که بی شک در وهله ی اول ناشی از ضعف کادر فنی تیم مان بود، ضعفی که به صورت باختی بد و زودهنگام به تیم نروژ نمود پیدا کرد. البته با وجود اشتباه کادر فنی، رفتار هر دو پدر، چه پدر حاضر و چه پدر غایب را ابداً نپسندیدم اما در کجای دنیا با نظر والدین، یک بازیکن را داخل و خارج چیدمان می کنند!!!؟ کار تا جایی پیش رفت که "علیرضا" با بهت و غمی عمیق در چهره به پشت میز رفت و "آرین" در گوشه ای دیگری از سالن پنهانی و به دور از چشمان هم تیمی ها، مظلومانه اشک می ریخت. برای ما که از نزدیک شاهد این ماجراها بودیم نیاز نبود تا به انتظار نتیجه ی پایانی بنشینیم. با آن وضعیت نتیجه از پیش مشخص بود.
 

2- بهتر است فدراسیون از این موضوع سوء استفاده نکند چرا که هر چه داریم و اکنون در داخل و خارج با آن پز می دهیم از صدقه ی سر همین والدین بازیکنان مان است. بسیاری کشورهای خارجی برای داشتن استعدادهایی مثل "علیرضا" و "آرین" له له می زنند. "علیرضا" یک پدیده و جوانترین قهرمان یک کشور در کل جهان است. "آرین" هم به وزن مخالفانش، جام و مدال جهانی و آسیایی و کشوری دارد. پس بهتر است با این سرمایه ها بهتر تا کنیم. ضمناً با این چیزهایی که بنده در این سالیان دیده ام نه به صلاح نوجوانان کشورمان است و نه به صلاح فدراسیون که این استثناهای کم سن و سال [به خصوص علیرضا فیروزجاه 13 ساله] بدون والدین راهی مسابقات شوند. والدین شطرنج بازان هم تنها نقش اصلی شان را ایفا کنند و کاری به مسائل فنی نداشته باشند. فراموش نکنید دخالت های بی جای والدین حتی به بزرگان و سوپر استعدادهایی همچون "گاتا کامسکی" رحم نکرد.

3- توصیه می کنم فدراسیون از این به بعد روشن تر و شایسته سالارانه عمل کند. تنها با اتخاذ تصمیمان عادلانه و صالحانه است که می توان اعتماد اهالی شطرنج را جلب کرد. در طی سالیان اخیر شطرنج بازان همواره در هراس و هول و ولای این بوده و هستند که حق و حقوق شان توسط مافیای شطرنج لگدمال شود.

4- حضور برخی از بازیکنان فعال!!! در برخی از کمیته های حیاتی فدراسیون [این که دیگر نوبر است] همواره آرامش و امنیت فکری را از دیگر بازیکنان کشورمان به خصوص رو به رشد ها گرفته است. قصد شستن گناه کسی را ندارم اما آقایان، واضح و مبرهن است که هیچ کسی دوست ندارد رقیب مستقیمش برایش تصمیم بگیرد ...
 

5- نه دیگر طاقتش را داریم و نه دیگر اجازه می دهیم ماجرای سید جواد علوی ها، محمد حداد ها و ... تکرار شود. بنده و امثال بنده تا آخرین نفس پشت این استعدادها ایستاده ایم و در برابر کوچکترین جفایی در حق نسلی که آینده ی شطرنج کشورمان را شکل می دهد سکوت نخواهیم کرد.

رضا مهدی پور              
سردبیر سایت آچمز