رضا مشاطان مي نويسد : سندرم شطرنج ايران (2)

سندرم شطرنج ایران !  (2)

مدتهاست این زمزمه بزرگ در گوشم پیچیده که در اوپن های داخلی تا چه زمانی بازیکنان سطوح پایین تر باید با چوب و چماق در جنگ هسته ای شرکت کنند، در حالیکه هدف از برگزاری مسابقات در چند جدول مختلف، قرار گرفتن عادلانه ی هر شخص در جایگاه معلوماتی و تخصصی خویش است. چه امیدی برای بازیکنی که تازه با خیمه ماروکزی آشنا شده، مقابل یک استاد که به تفاوت Cc6 وCbd7 در آخر بازی می اندیشد، وجود دارد ؟ گرچه آنها خلاقیت زیادی از خود بروز می دهند، اما نهایتاً در خشاب هر چند بزرگ خود فقط یک گلوله دارند !

قسمت سوم (تراز)

اقدام خوبی که در مرحله بندی جشنواره داخلی انجام شده گرچه موجب ایجاد مسیری طولانی در راه قهرمانی کشور و تحمیل وظایف بیشتری به کمیته ها شده است، اما تاثیر دراز مدت آن ستودنی است. شوق رفتن به مرحله ی بالاتر برای بازیکنانی که شطرنج جزاولویتهای پایین تر زندگیشان است، نکته ی زیبایی است و از سوی دیگر بازیکنان سطوح بالاتر وقت خود را در سر وکله زدن با اصول اولیه تر هدر نمی دهند. و سایه ی شوم اختلاف ریتینگ های چند صد واحدی بر روی بازی هر دو طرف! سنگینی نمی کند.

وضعیت اوپن ها همچنان غم انگیز است! دستاوردهای خوب یک بازیکن معمولی که در طیف 100 یا 150 واحدی ریتینگ خودش به دست آمده به آسانی با بازی در طیف 400 یا 500 واحدی، در شانه های باد تشییع می شود. قسمت غم انگیزتر قضیه، تز رایجی است که ملاک پیشرفت را صرفاً جهش به رده های بالاتر می داند، در حالیکه فرد در رده ی خود حرفی برای گفتن ندارد.

قسمت چهارم (بحث روی کاغذ)

هدفی که می توانست به شکل توفیق اجباری، با چشم اندازی وسیع و در تمامی سطوح، از راه اندازی سیستم جامع نصیب شطرنج کشور شود، نگاهی دقیق به تعداد و تحرکات شطرنج بازان و اصطلاحاً بحث کردن بر روی کاغذ در این باب بود. اما مشکلات اجرایی که ناشی از جو نیمه حرفه ای رایج نزد بسیاری از شطرنج بازان ماست، مانعی است که شاید سیستمی با این شکل اجرا توانایی گذشتن از آن را برای رسیدن به اهدافش، نداشته باشد.

برای مثال وقتی درخواست آماری از اعضای فعال درسطح هیات ها مطرح می شود، ارسال یک ایمیل در قالب خاصی از یک نرم افزار آماری بسیار سریعتر، عملی تر و دلسوزانه تر به نظر می رسد. چنین اقداماتی ممکن است در کوتاه مدت شطرنج باز حرفه ای ایجاد نکند اما گامی است در جهت تفکر حرفه ای در خصوص شطرنج نه صرفاً تفکر به حرفه ای. بر خلاف گذشته، امروزه نیمه حرفه ای ها از سطوح بالای شطرنج رانده شده اند، اما در سطوح پایین تر این عده سنگ بنای بسیاری از مسابقات داخلی ما هستند که کمتر جدولی را در چند صد کیلومتری محل اقامت خود از دست می دهند.

زمانی که بالا بودن تعداد بازیکنان یک اوپن، تا سالها یکی از مفاخر برگزار کنندگان آن است، این عده هستند که با تحمل مشقات شغلی و زمانی خیال برگزار کنندگان را برای پر شدن جدول تا محدوده ی خاصی راحت می کنند. در خصوص چنین افرادی چه اطلاعاتی در دسترس است ...

·          فعالترین بازیکنان ما از نظر شرکت در اوپن ها چه کسانی هستند ؟

·          آیا نمایی بسیار بسیار کلی و گذرا (Snap Shot) از تعداد افرادی که در هر شهرستان به شطرنج می پردازند، وجود دارد ؟

·          آیا برای بحث دقیق و منطقی، لیست ریتینگ فیده تنها ملاک معتبر است ؟

به عنوان مثالی دیگر،  مساحت سالنهایی که هیات ها به آن دسترسی دارند چقدر است؟ چه کسی می تواند پاسخ کارشناسی، به سئوالاتی نظیر "کجا ..."، "چه زمانی. .." و "چه میزان. .." را بدهد ؟

جالب است که اقداماتی از این قبیل با سرشکن شدن روی هیات ها، علاوه بر اینکه هزینه و زمانی را مصرف نمی کند، بلکه ملاک خوبی برای ارزیابی عملکرد هر یک بدست می دهد. پیش از خاتمه یادآوری این نکته الزامی است که برای یک صاحب نظر امور اعتباری، اعداد بالاترین درجه ی اعتبار را دارا هستند!

ادامه دارد ... ؟

منبع : صفحه شطرنج