نخستین دوره مسابقات آزاد جام بوکان

نخستین دوره مسابقات شطرنج آزاد جام بوکان
29 آبان لغایت 5 آذر 1390

هیات شطرنج استان آذربایجان غربی در نظر دارد اولين دوره مسابقات شطرنج آزاد بوکان را در شهرستان بوكان با شرایط ذیل برگزار نماید:

1- مسابقات از روز یکشنبه 29/08/90 در شهرستان بوكان راس ساعت 16:00 برگزار خواهد شد. 

2- مقررات فدراسیون جهانی شطرنج حاکم بر مسابقات خواهد بود.

3- مسابقات به روش سوئیسی و در ۹ الي 11 دور با توجه به تعداد شركت كنندگان برگزار خواهد شد.

4- ریتینگ بین المللی در این مسابقات محاسبه می گردد.

5- زمان بازی ها عبارت است از 90 دقیقه برای هر بازیکن + 30 ثانیه زمان اضافی به ازای هر حرکت.

6- رده بندی بر اساس مجموع امتیازات کسب شده توسط هر بازیکن در پایان مسابقات تعیین خواهد شد.

7- چنانچه دو یا چند بازیکن امتیازات یکسان کسب کرده باشند برای تعیین رتبه آنها از روش شکستن امتیاز به شرح  زیر و به ترتیب اولویت استفاده خواهد شد:

الف) بوخ هولز قطع شده یک
ب) بوخ هولز قطع شده دو
ج) بوخ هولز متوسط یک
د)بوخ هولز متوسط دو
ه) مجموع بوخ هولز

8- به نفرات منتخب به شرح ذیل جوایزی اهدا خواهد شد:

 نفر اول         15000000 ریال
 نفر دوم         11000000 ریال
 نفرسوم        8000000 ریال
 نفر چهارم     6000000 ريال
 نفر پنجم       4000000 ريال
 نفر ششم    3000000 ريال
 نفر هفتم      1000000 ريال

 بهترین بازیکن داراي ریتینگ زير 2000    1000000 ریال
بهترین بازیکن بدون ریتینگ                       1000000 ریال
 نفر اول استان آذربايجان غربي              500000 ریال
 نفر اول بوكان                                           500000 ريال

9- مبلغ ورودیه برای بازیکنان به شرح ذیل می باشد:

الف) بازیکنان با ریتینگ بین المللی کمتر از 2000            مبلغ     250000 ریال
ب) بازیکنان با ریتینگ بین المللی 2000 الی 2199          مبلغ     200000 ریال
ج) بازیکنان با ریتینگ بین المللی 2200 الی 2299          مبلغ      150000 ریال
د) بازیکنان با ریتینگ بین المللی بالای 2300       ورودیه رایگان – هتل رایگان
و) استادان فيده       وروديه رايگان
ه) استادان بزرگ و بین المللی و بازيكنان تيم ملي ورودیه، هتل و هزینه غذا رایگان
ی) بازیکنان  فاقد ریتینگ       مبلغ   300000 ریال

10- محل اسكان بازیکنان به دو صورت هتل ایزدی 4 ستاره (30% تخفيف نسبت به تعرفه) و خوابگاه با امكانات مناسب و با قیمت هر شب  50000 ریال مهیا می باشد.

11- آخرین مهلت ثبت نام 27 آبان 1390 می باشد.

12- هيات شطرنج بوكان با توجه به نزديكي شهر تجاري بانه در روز 03/09/90 با هزينه هيات يك سفر تفريحي فراهم خواهد نمود.

13- شركت كنندگان مي توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر با خانم فيضه 09144813184 رئيس هيئت شطرنج بوكان و يا آقای كاوه خليلي 09144420048 دبير هيات شطرنج استان تماس حاصل فرمایند.

14- متقاضیان می توانند جهت ثبت نام مبلغ ورودیه را به شماره حساب 31/584191 بانک ملت به نام هیات شطرنج بوکان واریز فرمایند.

15 - مکان برگزاری مسابقات سالن اختصاصی هتل ایزدی می باشد. 

جدول زمان بندی مسابقات
روز و تاریخ	ساعت 09:00	ساعت 16:00
یکشنبه       29/08/90	ورود بازیکنان	دور اول
دوشنبه       30/08/90	دور دوم	دور سوم
سه شنبه    01/90/90	-------	دور چهارم
چهارشنبه    02/09/90	دور پنجم	دور ششم
پنج شنبه     03/09/90	-------	دور هفتم
جمعه           04/09/90	-------	دور هشتم
شنبه           05/09/90	دور نهم

ا

راجع به بوکان

بوکان (کردی : بۆکان، Bokan) مرکز شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی ایران است. زبان مردم این شهر کردی سورانی است.

شهرستان بوکان یکی از شهرستان ‌های کردنشین استان آذربایجان غربی ایران است. شهرستان بوکان در منطقه تقریباً کوهستانی و معتدل قرار گرفته که از جهت شمال به شهرستان میاندوآب و از جنوب به شهرستان سقز و از شرق به شهرستان شاهین دژ و از غرب با شهرستان مهاباد همسایه ‌است. مرکز این شهرستان شهر بوکان است. جمعیت این شهرستان درسال 1385حدود 250،000 نفر بوده است، اما آنچه که «مرکز آمار ایران» اعلام کرده است، جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۰۲٬۶۳۷ نفر بوده ‌است که از این تعداد ۱۰۱٬۴۳۳ نفر آنان مرد و ۱۰۱۲۰۴ نفر آنان زن بوده‌ اند.

این شهرستان در حدود ۳۰۰۰ سال قبل تحت نام ایزیرتو پایتخت تمدن ماننایی بوده ‌است. آثار این تمدن بسیار هنرمند قابل توجه بوده و نمونه ‌هایی از آثار به تاراج رفته اش در موزه ‌های جهان از قبیل موزه توکیو و موزه ارومیه دیده می ‌شود. این تمدن در مناطق کردنشین شمال غربی ایران سکنی داشته‌اند. وجه بارز هنر ماننایی ظرافت و زیبایی وصف ناپذیر آن است که در تمدن های معاصر آنها کم نظیر است. هنر معروف آنها ساخت آجرهای لعابدار بوده ‌است. آجرهای با طرح های رنگین که طرح آنها پس از گذشت حدود ۳۰۰۰ سال تقریباً سالم باقی مانده ‌اند. نمونه بسیار زیبایی از این آجرها در موزه شرق کهن توکیو یافت می ‌شود.

روایات زیادی در مورد ریشه نام این شهر وجود دارد از مشهورترین آن ها این است که در قدیم مردم این شهر در هنگام مراسم عروسی به چشمه آب بزرگ و مشهور این شهر که کردها آن را «حه‌وزه گه‌وره» (Hewze Gewre) به معنی «آبگیر بزرگ» می ‌نامند، (و این چشمه‌ به‌ صورت چشمه‌ای جوشان است که آب آن از سفره‌های زیرزمینی تأمین می ‌شود) می‌آمدند و از آنجا که به کردی واژه «بوک»، به معنی عروس است این منطقه را که بعدها به شهر تبدیل شد «بوکان» (جمع بوک = عروس‌ها) نامیدند.

اما این نظریه تنها در صورتی درست است که ما این اسم را با لهجه فارسی تلفظ کنیم یعنی «بوکان Bookan»، این در حالی است که ساکنین این شهر و همه ‌ی مردم کردزبان آن را بصورت «بوکان Bokan» ادا می‌نمایند.

در نظریه‌ای دیگر، گفته می ‌شود که به هنگام حمله سپاه مغول به این مناطق، یکی از فرماندهان سپاه چنگیز، نام خود (بوکان) را بر روی این روستای کوچک (در آن زمان) نهاد. گفته می‌شود کوهی در مغولستان به نام بوکان وجود دارد که از همین فرمانده چشمه می‌ گیرد.

نظریه‌ دیگر در مورد وجه‌ تسمیه شهر چنین است: شهر بوکان به دور چشمه‌ بزرگ حه‌وزه‌ گه‌وره‌ شکل گرفته ‌است و به چنین چشمه‌هایی در زبان کُردی «کانی Kani» گفته می‌شود. همچنین واژه «بو Bo» در زبان کردی کاربردهای مختلفی دارد که اغلب در شکل ترکیبی به‌ کار برده می‌شود؛ مانند بو کوی؟ (کجا؟)

اما چگونگی ترکیب این کلمات و شکل گیری واژه بوکان بر اساس این نظریه چنین است: در زمان های قدیم هنگامی که زنان قصد شستن وسایل خانه را داشتند آن ها را با خود برداشته و به سمت رود یا چشمه‌ای در نزدیکی محل اقامتشان بوده می ‌بردند و در آنجا کارشان را انجام می ‌دادند. به همین ترتیب اهالی ساکن اطراف بوکان، جهت شستن و نظافت ظروف و وسایل خود به طرف این کانی یا حوض می‌رفتند و هنگامی که کسی سراغ نفری را که جهت انجام این امور به «کانی» رفته بود، می ‌گرفت، نزدیکان وی در پاسخ می‌ گفتند: «او به کانی رفته‌ است» و به زبان کردی «چوه بوکانی» یعنی به «چشمه‌» رفته ‌است. بدین ترتیب واژه «بوکانی» به افرادی گفته می‌شد که رفت و آمد زیادی را به «کانی» مزبور انجام می‌دادند و سپس کم کم در آنجا ساکن شدند.

امروز حوض گوره (حه‌وزه گه‌وره)، در مرکز شهر واقع است و با آب گوارا و بی پایان خود آب نیمی از شهر را تأمین می‌کند و نزد اهالی شهر از نوعی دلبستگی و جایگاه خاصی برخوردار است.